به پشت در خانه ات آمدم مادر
به اذن حسین و حسن در زدم مادر
بگیرم دوباره پر چادرت را
بمیرم برای غریبی مولا

ای نور قلب عاشقم شمع این خانه توای
زهرازهرا مرو مرو لطف کاشانه توای
ای مرغ پر شکسته افتاده کنج قفس
از فرط غصه فاطمه در سینه مانده نفس

یاس سپید من نیلوفری شدی
رونق ز خانه رفت تا بستری شدی
آه ای حلاوت دنیای مرتضی
تسکین غصه و غم ها ی مرتضی

یه خونه میسازم دوباره برا تو
که شاید ببینم بازم خنده هات و
یه خونه میسازم که توش غم نباشه
یه خونه که قدت دیگه خم نباشه

آسمون روی سرآل الله آوار شد
هر چه شد بین در و دیوار شد
ریشه ی سر نیزه ها مسمار شد وای
سلام مادر ایتها الصدیقه شهیده
ای هجده ساله ی قد خمیده